Życzę pokoju, pokoju i jeszcze raz miłości!

Wiersz wojenny o modlitwie - tłumaczenie z j. ukr.

Módlmy się za każdego żołnierza (Молимось за кожного солдата)

Źródło: Tempa Tshering (@TempaTshering3)/Twitter

Nie ciesz się, że jest ładnie jak w bajce,

Posypał śnieg puszysty z chmur,

Bo tam w okopie w zimnym hełmie

Czyjś mąż albo syn marznie.

W zachwycie, jak małego dziecka,

Z okna na biały dywan nie patrz się.

A lepiej cicho klęknij na kolana

I za czyjegoś tatę pomódl się.

Zima przyjdzie, nie jest za górami,

I przyniesie kalendarzowe Święta.

Niech ich zagrzeje modlitwa mamy

I chłodny śnieg niech nie zawiewa.

Nie zapominaj w myślach ani na godzinę,

Żebyś w nocy słodko nie spał,

Ktoś w domu zostawił dziecko,

A ktoś w ogóle i życie oddał.

Więc zanim spokojnie pójdziesz spać,

pijąc przed snem ciepłą herbatę,

Wspomnij w modlitwie każdego żołnierza,

i podziękuj za nich Bogu.

(autorka: Julia Pospolita Łewczenko - Юлія Посполіта Левченко, tłum. A. Więch)

Banderowska symbolika przemycona na stronie Kościoła rzymskokatolickiego

 Od czasów "rewolucji godności" 2013/14 roku na Majdanie w Kijowie czerwono-czarne flagi OUN-UPA przeżywają wyraźny renesans. Są traktowane na równi z flagą państwową, wieszane na budynkach państwowych i przydrożnych krzyżach. Dawniej były głównie przy pomnikach Bandery i jego towarzyszy, dziś często je widać na placach cerkiewnych, na ścianach cerkwi i w środku. Można o tym długo pisać, wiszą np. w gr.-kat. świątyni we Lwowie remontowanej z pieniędzy polskiego Min. Kultury i Dziedzictwa Narodowego (dawny kościół jezuitów).

Dziś przemycono banderowską symbolikę na oficjalną stronę Kościoła rzymskokatolickiego na Ukrainie. Niewinna na pierwszy rzut oka grafika patriotyczna z motywami jasełek (Bożego Narodzenia) pod postaciami św. Józefa i Maryi stawia ukr. żołnierzy. Na rękawach ich mundurów widać naszywki  flag: jednej ukraińskiej i jednej banderowskiej. Autorem obrazka jest znany ukr. grafik Nikita Titov, często wykorzystujący barwy niebiesko-żółte i czerwono-czarne w ostatnim czasie.

To boli, bo banderowska symbolika w odniesieniu do wojny bardziej pasuje mi do postaci Heroda i rzezi niewiniątek z Betlejem, które miały "zagrażać" jego władzy. Co roku 11 lipca w kościołach na Wołyniu wspomina się ofiary "Krwawej Niedzieli", gdy UPA w kościołach zabijała niewinnych cywilów bez względu na płeć i wiek tylko za to, że byli Polakami lub rzymskimi katolikami.

Czy na Ukrainie tego dnia będzie kiedyś panować milczenie o prawdzie, kto ich zabijał? Kościół wydaje się ostatnim obrońcą prawdy historycznej, ale na jak długo...

Naciskając na obraz poniżej, przejdziesz do oryginalnego posta na facebooku

Jubileusz 500-lat kościoła w Nowym Mieście Przemyskim

Cmentarze bohaterów 2022 r. w banderowskich flagach

Z całym szacunkiem do zmarłych, ale pokazuję, jak wyglądają dziś groby ukr. żołnierzy zmarłych w 2022: pełne symboliki UPA, jakby walczący dziś na wschodzie i ich rodziny uważali banderowców za swoich bohaterów i wzór do naśladowania. 

Tak wygląda we Lwowie cmentarz wojskowy na Łyczakowie. Miejsce wybrano tuż przy grobach weteranów UPA (tzw. alei chwały), zmarłych w ostatnich latach bez osądzenia wojennych mordów, analogicznie do procesów w Norymberdze. W TV nie zobaczysz czerwono-czarnej banderowskiej symboliki, żeby nas nie bolała prawda o wschodnich sąsiadach. To przykre, że w polskich mediach ukr. nacjonalizm jest tematem tabu. Przecież milczenie jest brakiem szacunku do polskich ofiar Rzezi Wołyńskiej.

Osobie znającej rosnący w społeczeństwie kult UPA - pomimo jej zbrodni wojennych na Polakach i Żydach - trudno się modlić w takich miejscach...

Jest pokusa, by podejść do tych żon i rodziców poprawiających flagę i zapytać ich, czy wiedzą, z kim zrównują swoich mężów-synów-bohaterów? Wstrzymują mnie dwie rzeczy: 

1. świadomość, że rozmowa była by tyle warta, co przekonywanie świadka Jehowy wychowanego w systemie manipulacji;

2. strach, by nie stać się ofiarą nacjonalizmu - choć byłoby to cierpienie w słusznej sprawie, w obronie prawdy.

Stan badań nad pomocą udzielaną Żydom przez duchowieństwo rzymskokatolickie na terenie archidiecezji lwowskiej

W dniach 20-21 października 2022 r. Instytut Pileckiego zorganizował na Jasnej Górze konferencję pt. "Kościół Katolicki podczas II wojny światowej". Jej celem było podsumowanie prac w projekcie naukowym „Rola żeńskich zgromadzeń zakonnych w pomocy i ratowaniu ludności żydowskiej na Ziemiach Polskich podczas II wojny światowej”.  

Jeśli ktoś posiada informacje o ratowaniu Żydów przez duchownych w czasie holokaustu,
proszę o kontakt.

TUTAJ można posłuchać mojego wystąpienia na temat: "Stan badań nad pomocą udzielaną Żydom przez duchowieństwo rzymskokatolickie na terenie archidiecezji lwowskiej". 

Wystąpieniu towarzyszyła prezentacja multimedialna.

Spróbuj zaśpiewać jak 7-letnia Amelka ze schronu

 Dziewczynka wzruszyła mieszkańców Kijowa chowających się w schronie. Dzięki nagraniu z telefonu, została gwiazdą Internetu i wyjechała do Polski. 

Ty też możesz - jak ona - zaśpiewać piosenkę z kreskówki "Kraina lodu" w języku rosyjskim (czyli większości mieszkańców na wschodzie UA). Poniżej transliteracja w mojej wersji, by nawet nie znający tego języka mogli wymówić słowa jak najbardziej po rosyjsku.

Na wojnie giną też duchowni (póki co - prawosławni)

o. Maksym Kozaczyn

W pierwszych dniach wojny, pod koniec lutego 2022 r., Rosjanie zastrzelili w aucie przy wjeździe do wsi Tiło pod Kijowem o. Maksyma Kozaczyna, duchownego Prawosławnej Cerkwi Ukrainy (PCU). Przez kilka dni nikt nie mógł podejść do ciała, za względu na ostrzał okupantów. Dopiero 1 marca udało się urządzić pogrzeb. To pierwsza - spośród duchownych - ofiara wojny.

5 marca na punkcie kontrolnym we wsi Jasnohorodka k. Kijowa  został zastrzelony przez rosyjskich żołnierzy  o. Rostysław Dunarenko, duchowny (PCU). 

Osiem dni później, 13 marca w mieście Wołnowacha k. Doniecka zginął kapelan wojsk ukraińskich, o. Platon Morhunow, zakonnik PCU. Reqiuescant in pace!

o. Rostysław Dunarenko

Gdyby zaczęli ginąć kapłani rzymskokatoliccy, w archidiecezji lwowskiej zostaną uruchomione  procedury święceń najstarszych kleryków, którzy ukończyli 25 rok życia...

o. Platon Morhunow

Oby nie było takiej konieczności.

o. Platon Morhunow

Źródło: Prawosławna Cerkiew Ukrainy (Facebook)

Zginęła ciężarna kobieta z Mariupola

 „Zmarła ciężarna kobieta i jej nienarodzone dziecko, niedawno ewakuowana z oddziału położniczego w Mariupolu, który został ostrzelany przez armię rosyjską. Szczerze współczuję rodzinom ofiar, a także bliskim wszystkich zabranych przez tę zaciekłą wojnę… Okupanci Putina niszczą wszystkich i wszystko: dorosłych, dzieci i to nawet nienarodzone” – czytamy w oświadczeniu.

W tym samym czasie dziennikarka Voice of America Asya Dolina poinformowała na Facebooku, że zginęła kobieta z fotoreportażu dziennikarza, niesiona na noszach. Potwierdził to Jewhen Małołetka (Євген Малолетка), który wykonał zdjęcia.

9 marca 2022 r. Rosjanie całkowicie zbombardowali oddział położniczy i szpital dziecięcy w centrum Mariupola.

W wyniku nalotu rannych zostało 17 osób, w tym personel i rodzące kobiety.

(Źródło: https://portal.lviv.ua)

Zbombardowany oddział położniczy szpitala w Mariupolu

Szpital zniszczyły bomby z samolotów. 17 osób zostało rannych (później zmarła jeszcze kobieta w ciąży z nienarodzonym dzieckiem).
Wg stanu z 18:00 godz., w Mariupolu pochowano dziś w zbiorowej mogile 47 osób, a od początku wojny - w ciągu 2 tygodni - zginęło 1170 osób.

Fot. Jewhen Małołetka (Євген Малолетка), Mstysław Czernow (Мстислав Чернов)

Poprawność polityczna Polskiej Akademii Nauk (relacje polsko-ukraińskie)

Poniższe pismo ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski (działający na rzecz pamięci o zbrodniach OUN-UPA) skomentował słowami: "Durnota Polskiej Akademii Nauk".

Ocalony w czasie wojny Jan Zaleski, ojciec ks. Tadeusza, zapisał w swoim pamiętniku: „Kresowian zabito dwukrotnie, raz przez ciosy siekierą, drugi raz przez przemilczenie. A ta druga śmierć jest gorsza od tej pierwszej”.

Z pisma Komitetu Nauk Historycznych PAN wynika, że historia jako nauka jest zakładniczką politycznej poprawności. 

Wywiad księdza o sytuacji we Lwowie

Polecam wyważony wywiad z jednym z proboszczów we Lwowie, który opowiedział rzeczywistą sytuację (bez ubarwiania i dramatyzowania mimo bezpieczeństwa w jakiejś parafii, z czym się spotkałem, niestety).

Poniżej artykuł po estońsku o pomocy uchodźcom przez archidiecezję lwowską:

 

 

Sytuacja uchodźców w seminarium i na dworcu we Lwowie

Potrzebujący mają w seminarium poczucie bezpieczeństwa i swojej godności. Mają opiekę duszpasterską (codzienna Msza św., możliwość spowiedzi), opiekę medyczną i psychologiczną. 

Nie robię im zdjęć, żeby nie czuli się uprzedmiotowieni, jak żywe pomniki historii, której jesteśmy świadkami...

Lwowski dworzec

Dziś był rekord w ilości - ok. 300 osób. Muszę przyznać, że każda rozmowa z uchodźcami bardzo mnie wzrusza. Muszę między nimi robić krótkie przerwy, żeby się ogarnąć, bo przecież mam nieść uśmiech i nadzieję, a włącza się wyobraźnia, co ci ludzie przeżyli przed wyjazdem z domu, kiedy podejmowali decyzję, by „zostawić wszystko” i uciekać na Zachód. Druga część ich traumy to często sama podróż. Gdy docierają do seminarium, czują już wielką ulgę, są bezpieczni (gdyby nie te stresujące alarmy powietrzne). Po posiłku, umyciu się (i często noclegu) doświadczą jeszcze ostatniego ścisku 100 osób w autokarze, który zawiezie ich pod granicę niemal „raju”, jakim jest dla nich granica NATO i Unii Europejskiej. Mama z dwójką dzieci (3 i 5 klasa) i ich babcią ściskają w rękach swój „dobytek” – każda osoba po 1 walizce… Moje oczy od razu myślą, żeby się „spocić”. Takich osób jest pełny korytarz (niektórzy z domowymi zwierzątkami). Ile twarzy, tyle tragedii wypychanych zmęczeniem do podświadomości… Gdy dowiedziałem się, że powyższe rodziny jechały 2 dni pociągiem z Zaporoża (1000 km od Lwowa, płd.-wsch. UA), postanowiłem poszukać informacji, w jak mogła wyglądać ich podróż. Wyobraźni pomaga poniższy artykuł lwowskiego dziennikarza:

 

Spis rzeczy aktualnie potrzebnych na Ukrainie

Sztab Antykryzysowy Pomocy Humanitarnej

 powołany przez archidiecezję lwowską prosi o zbiórki rzeczy zamieszczonych na 4 obrazkach poniżej.

Szczegóły do kontaktu w Polsce odnośnie zbiórek i transportu znajdują się pod tym LINKIEM.
O takie rzeczy proszą mieszkańcy Kijowa, Charkowa i innych miejsc dotkniętych wojną 

na wschodzie kraju. 

Niech Bóg Wam błogosławi za solidarność i hojność!

Jak realnie pomóc ofiarom wojny na terenie archidiecezji lwowskiej? (OFICJALNE ZBIÓRKI)

W celu pomocy uchodźcom i ofiarom wojny na terenie archidiecezji lwowskiej działa 

Sztab Antykryzysowy Pomocy Humanitarnej

pod kierownictwem bpa pomocniczego Edwarda Kawy.

Kliknij na obrazek, by wiedzieć,
co jest potrzebne na Ukrainie

Dziękuję za każdy gest wsparcia! Na terenie archidiecezji lwowskiej pomoc udzielana jest w 5 obozach dla uchodźców (seminarium we Lwowie, klasztory w Jazłowcu, Bołszowcach, Rawie Ruskiej, ośrodek Caritas w Jabłunicy k. Jaremczy). Oprócz tego, uchodźcom stojącym w kolejce na granicy są rozdawane posiłki. Udzielana jest także pomoc psychologiczna. Jednocześnie wysyłane są transporty z pomocą na wschód Ukrainy.

Sceny z dworca w Kijowie (ewakuacja)

 Do dziś ciągle pracuje nieformalny korytarz humanitarny z Kijowa do Lwowa i dalej do polskiej granicy. Drogi są zakorkowane w tym kierunku, ale samochód to na Ukrainie często luksus.

Tymczasem na dworcach kolejowych ludzie w panice próbują dostać się do pociągu. Wygrywa silniejszy, często mężczyzna. W TV zapłakana kobieta z dzieckiem na rękach zwierza się dziennikarce, że przecież z nimi nie wygra, dlatego czeka na następny odjazd, nie wiedząc czy wcześniej nie spadną bomby. Kijów jest codziennie bombardowany.

Na dworcu we Lwowie jest jeszcze gorzej, bo pociągi jadące do Polski przyjeżdżają do miasta już przepełnione.

Zniszczenia w Żytomierzu

 Żytomierz to miasto wojewódzkie w centralno-zachodniej Ukrainie między Kijowem i Lwowem, liczy ponad 260 tys. mieszkańców. Poza Lwowem jest największym ośrodkiem Polaków na UA żyjących tam od wieków.

Zdjęcia pokazują dzisiejsze skutki bombardowania... 2 osoby zginęły, 16 rannych. Z ruin wyciągnięto szczęśliwie 12 osób, w tym 6 dzieci.

Wyobraź sobie, że zdążyłeś uciec do piwnicy, a gdy wracasz, z domu nic nie zostało, w blokach nie ma okien, a w środku trupy...

Jak Biden zakończył przemówienie?

W wielu krajach Europy, nie tylko zachodniej, użycie takiego sformułowania przez prezydenta lub premiera spotkałoby się z atakami ze strony "bojowników o tolerancję". Na tym właśnie polega degrengolada kultury europejskiej. - napisał na fb ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski.  

Biden kończy orędzie o stanie państwa słowami: „Niech Bóg Was błogosławi i niech Bóg chroni naszych żołnierzy”, po czym dodaje „Dopadnijcie go!”  (Go, get him).

We Lwowie zaczęto zabezpieczać zabytki

 Na zdjęciu tzw. cerkiew wołoska we Lwowie, którą po drodze na rynek mija tysiące turystów i mieszkańców. W czasie bombardowania dykty zabezpieczą witraże, tylko jeśli wybuch będzie odpowiednio daleko...

W ciągu tygodnia podobnie zabezpieczono kościół pw. św. Antoniego i stojące przed nim figury.

Wzruszająca piosenka "Zakończcie wojnę" (ros. Отмените войну!)

Drodzy, mili dorośli! Zakończcie wojnę!

A wiosnę ozdobię dla Was wielokolorowymi gwiazdkami

I narysuję Wam słoneczko, które będzie się śmiało

I więcej nie będę płakać i już nie będę się bać

UWAGA! Makabryczne zdjęcia z Kijowa (Babi Jar)

 Historia się powtarza, jaki cel ma powtarzanie przez świat "nigdy więcej", gdy w Babim Jarze znów giną ludzie - napisał we wtorek prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski. Położony w Kijowie Babi Jar był miejscem masowych mordów Żydów przez Niemców podczas II wojny światowej. W rosyjskim ostrzale na położoną tam wieżę telewizyjną zginęło we wtorek 5 osób, prawdopodobnie rodzina.

Źródło: Twitter, Gazeta Prawna

Ulice w Kijowie (01.03.2022 godz. 17)

 Na ulicach stolicy europejskiego kraju rozgrywają się sceny znane z filmów katastroficznych. Uwierz mi, że to nie jest film i to nie są aktorzy.

Osoba zatrzymała samochód i informowała ludzi, co mają robić w czasie ostrzału: "padnij, padnij, bliżej do ziemi, dalej od szkła" itp.

KLIKNIJ na obraz, aby obejrzeć film:

Zniszczenia w centrum Charkowa (01.03.2022) - AKTUALIZACJA

Mer Charkowa Igor Terechow powiedział, że w wyniku ostrzału rosyjskich okupantów w mieście zginęło 9 osób, a 37 zostało rannych (stan z 28.02.2022 godz. 22:00).

„Po raz pierwszy w swojej długiej historii miasto Charków doświadczyło tego. Pociski, które spadły na budynki mieszkalne, zabijając i okaleczając niewinnych cywilów. Miasto Charków nigdy nie zaznało takiego zniszczenia w najnowszej historii” – powiedział Terechow.

Charków leży w płn.-wsch. Ukrainie. Do wojny liczyło 1,43 mln mieszkańców, jako drugie co do wielkości miasto w kraju. Na zdjęciach widać zniszczony urząd wojewódzki w Charkowie - zginęło w nim co najmniej 7 osób, 24 zostały ranne, w tym 11 przewieziono do szpitala.

UWAGA:  Kilka zdjęć poniżej jest makabrycznych (+18)

AKTUALIZACJA:

13:00 ponad 20 ofiar, ok.60 rannych

15:00 ostrzelano szpital - liczba ofiar wzrośnie (Brak oficjalnego komunikatu o liczbie)

ZOBACZ TEŻ: Charków: rosyjska bomba trafiła w kurię

Żródło: unian.ua, Twitter i in.

Charków: rosyjska bomba trafiła w kurię

Kaplica, nad którą spadła bomba

 Przed godziną 8 czasu polskiego rosyjskie pociski spadły na budynek kurii – relacjonuje z Charkowa ksiądz Wojciech Stasiewicz.

- Właśnie kończyła się msza. Cudem przeżyliśmy. (...) Dzięki Bogu, nikt nie ucierpiał, bo byliśmy piętro niżej.

W piwnicach kurii schronienie znalazło 40 osób. Mają się dobrze. Na szczęście w wyniku ataku powstała tylko duża dziura w dachu budynku, a jak powiedział duchowny „było blisko tragedii”. „Dzisiejszy poranek to piekło, bomba spadła na kurię. W centrum miasta wybuchła bomba. Ataki były wymierzone w urzędy państwowe, bomby trafiły także w ludzi czekających na chleb, a zaraz potem bomba spadła na kurię. Jest wiele ofiar śmiertelnych, na razie nie ma informacji o liczbie ofiar i rannych. Nastąpiła awaria łącza internetowego, dlatego nie otrzymujemy aktualnych informacji” – powiedział agencji SIR ks. Semenkow.

Zaznaczył, że w kurii jest w tych dniach 40 osób, wiele matek z dziećmi. „Umieszczamy je w bezpiecznym miejscu. Wszyscy byliśmy w piwnicach i na szczęście bomba uderzyła wysoko w górę. Po początkowym strachu, życie w kurii natychmiast wróciło do normy” – stwierdził.

„Nasze kobiety już przygotowują jedzenie, aby rozdać je ludziom, którzy znaleźli schronienie pod metrem. W pobliżu nas znajdują się dwie stacje metra, gdzie przywozimy zapasy i żywność. Wiele osób dzwoni do nas z prośbą o pomoc. Miasto jest objęte godziną policyjną, jest zamknięte, nie można do niego wjechać ani z niego wyjechać, nie możemy w tej chwili nic zrobić poza pomocą w postaci gorącej żywności i schronisk, jeśli to możliwe” – dodał ks. Semenkov.

Ks. Grzegorz powiedział, że wraz z uchodźcami, w domu kurialnym, biskup Paweł Gonczaruk i księża udzielili gościny biskupowi prawosławnemu. „Mieszka tu z nami, ponieważ jego dom znajduje się w pobliżu strefy wojennej i musiał opuścić swój dom. Gościmy go u siebie. Wojna też robi takie rzeczy, jesteśmy zjednoczeni” - powiedział ks. Semenkow.

KLIKNIJ zdjęcie, by zobaczyć film: 

Źródło: Twitter, "Niedziela"

Gdy w pobliżu nie ma syren alarmowych...

 

Kronika wojenna - straty Rosji na Ukrainie (stan na 27.02.2022 godz.19:00)

4300 zabitych i rannych (ponad 200 jeńców)

46 samolotów

26 helikopterów

146 czołgów

60 cystern

2 drony

706 pojazdów opancerzonych

1 system rakiet przeciwlotniczych BUK

20 zestawów mechanicznych

49 szt. artylerii

4 systemy artylerii Grad

30 pojazdów

2 okręty

 "Przeto, bracia moi najmilsi, bądźcie wytrwali i niezachwiani, zajęci zawsze ofiarnie dziełem Pańskim, pamiętając, że trud wasz nie pozostaje daremny w Panu."

1 Kor 15, 58 (dzisiejsze II czytanie)

Kronika wojenna (stan na 26.02.2022 godz. 22:50)

 Z kroniki wojennej (stan na 26.02.2022 godz. 22:50)

Straty wroga:

 

Konika wojenna

Wg stanu na 25.02.2022 godz. 15:00 agresor poniósł takie straty:

Żołnierze - 2800

Pojazdy wojskowe różnych typów - 516

Czołgi - ok. 80

Samoloty - 10

Helikoptery - 7

-> Stolica - Kijów - broni się nadal.

(Źródło: MON Ukrainy)

 24 lutego 2022 r. biskupi diecezji Polski południowo-wschodniej zebrani na wspólnym spotkaniu w Rzeszowie podpisali oświadczenie w związku z inwazją wojsk rosyjskich na teren Ukrainy. 

 

 

W najbliższym czasie w gości nie zapraszam...