Wesołych Świąt Bożego Narodzenia A. D. 2020

Niech Emmanuel (Bóg z nami) umacnia Was w wierze, nadziei i miłości!

Życzę w najbliższym czasie dobrej spowiedzi - pogodzenia z Bogiem i ludźmi - narodzenia Boga w sercu...

Dziękuję za pamięć, modlitwę i pomoc materialną 

dla Kościoła na Kresach!

ks. Antoni Więch

Nowe wyzwanie na drodze do świętości

 Gdy Ksiądz Arcybiskup Mieczysław Mokrzycki powiedział mi o nowym zadaniu, które mnie czeka, na Mszy św. było takie czytanie:

Znam twoje czyny: trud i twoją wytrwałość,
i to że złych nie możesz znieść,
i że próbie poddałeś tych, którzy zwą samych siebie apostołami, a nimi nie są,
i żeś ich znalazł kłamcami.
Ty masz wytrwałość:
i zniosłeś cierpienie dla imienia mego -
niezmordowany.
Ale mam przeciw tobie to, że odstąpiłeś od twej pierwotnej miłości.
Pamiętaj więc, skąd spadłeś,
i nawróć się,
i pierwsze czyny podejmij! (Ap 2, 2-5a). Później przemodliłem te słowa na nowo, by odpowiedzieć pozytywnie na niecodzienną prośbę. 

Źródło: https://pasek-tvpis.pl/

Zostałem poproszony, by zostać ojcem duchownym we lwowskim seminarium (WSD). To oznaczało powrót do "pierwotnej miłości" - miejsca studiów, formacji i przygotowania do kapłaństwa, tym razem na Ukrainie. Szczera rozmowa z Arcybiskupem tuż przed rekolekcjami, w których brałem udział i kilka dni na odpowiedź dały mi nadzieję, że w jedności z Bogiem podołam i temu zadaniu.

Kim jest ojciec duchowny? Z pewnością osobą, co do której są wielkie oczekiwania i zaufanie ze strony diecezji, podobnie jak wobec innych wychowawców przyszłych kapłanów. Opis jego zadań cytuję ze strony wsd.rzeszow.pl:

Kościół w Buszczu

 Buszcze to jedna z najstarszych parafii archidiecezji lwowskiej z XVII wiecznym gotycko-renesansowym kościołem. Parafia istniała już pod koniec XIV wieku w czasach bpa halickiego, bł. Jakuba Strzemię. Niestety, dziś nie ma tam parafian. Msze odprawiane są tylko kilka razy w roku z udziałem prawosławnych mieszkańców wioski i przybyłych Kresowiaków.

Kościół spalony przez banderowców w 1944 r. w ostatnich latach został gruntownie odremontowany. Wykonano dach z kanalizacją deszczową, na podstawie przedwojennych zdjęć zrekonstruowano ołtarze. Pieniądze na remont szukał w Polsce i USA ks. Stanisław Żak z Kalifornii, mający korzenie w Buszczu. Pracami na miejscu kierował proboszcz z Brzeżan, ks. Andrij Reminec'.

Zmarł ks. Igor Korzydło (1976 - 2020)

 

Ś. P. ks. Igor Korzydło

Ks. Igor zaledwie kilka tygodni cieszył się z nowej parafii (Brzeżany - Podhajce - Kuropatniki). Wkrótce po przybyciu do Brzeżan zachorował na Covid-19 i - tak jak jego mama - przegrał walkę z chorobą... Choć był tu bardzo krótko, parafianie zdążyli zapamiętać go jako osobę lubiącą porządek, czciciela św. Antoniego Padewskiego. Widząc, że Brzeżany to tylko z tradycji "polska" parafia, zmienił proporcje języka używanego w liturgii na korzyść ukraińskiego (w rozmowie poza mszą używa się ukr.). O ile wcześniej po ukr. niedzielna Msza św. była raz w miesiącu, teraz jest co dwa tygodnie. Był to kompromis i ukłon w stronę starszego pokolenia parafian z polskich rodzin, które nie rozumie, że j. polski jest językiem martwym dla tej wspólnoty. 

Pogrzeb zmarłego odbył się już dzień po jego śmierci. Obrzędy pogrzebu rozpoczęły się w rodzinnej parafii katedralnej we Lwowie, a zakończyły na cmentarzu w Rudnie k. Lwowa. Na zdjęciach można zauważyć luźne podejście do przepisów sanitarnych (byłem jedynym kapłanem w masce). Nie znałem go, ale zastępowałem w duszpasterstwie przez ostatnie 5 tygodni. Reqiuem aeternam dona ei, Domine!

KORZYDŁO Igor, syn Michała:

Wnętrze kościoła w Brzeżanach

 Piękny renesansowy kościół odnowiony przez ks. Andrzeja Reminca, proboszcza w latach 2009-2020. 

Na uwagę zasługują:

• bogato zdobione kolumny, 
• marmurowa tablica pamiątkowa ponownej konsekracji świątyni (17 IX 1775) i poświęcenia ołtarzy (13 X 1776) przez bpa Kryspina Cieszkowskiego za zgodą ordynariusza Wacława Sierakowskiego,
• rekonstrukcja głównego ołtarza z XVII w.,
• tablica nagrobkowa w prezbiterium "Pamięci Izabeli hr. Romanowej Potockiej, córki Stanisława Maryi z Książąt Sapiehów Hr. Potockich" - płaskorzeźba na białym marmurze wykonana w stylu neorenesansowym przez florenckiego rzeźbiarza Ferdynando Vichi (1883). 

Prawdopodobnie miejsce
po sprofanowanym grobowcu

 

Cmentarz żołnierzy tureckich w Łuposznej k. Brzeżan

  Jeden z bodajże 6 tureckich cmentarzy w okolicy z czasów I wojny światowej. Turcja była wtedy sojusznikiem Austro-Węgier, a pod Brzeżanami walczył XV Korpus Otomański. 

Osoby łączące Jazłowiec i Gwoździec w historii

 Co wspólnego mają dwie miejscowości z Podola i Pokucia oddalone od siebie 70 km? Kilka osób z okresu XVI - XXI wieku...

1. Jerzy Jazłowiecki (1510-1575) - 19 sierpnia 1531 r. wziął udział w zwycięskiej bitwie pod Gwoźdźcem podczas wojny polsko-mołdawskiej. Wtedy nosił jeszcze nazwisko Monasterski (do 1547), protoplasta rodu Jazłowieckich. Przebudował istniejący do dzisiaj zamek w Jazłowcu. W 1564 r. był członkiem poselstwa do sułtana Sulejmana Wspaniałego. W 1569 r. został hetmanem polnym koronnym. Pełnił wiele funkcji, m.in. starosty śniatyńskiego (1573). 

Zmarł ks. Franciszek Pukajło (1965 - 2020)

Ks. Franciszek Pukajło, syn Franciszka, urodził się 19.07.1965 r. we wsi Łanowice (pow. samborski, woj. lwowskie). Święcenia kapłańskie przyjął we Lwowie 03.04.1993 r. Był jednym z pierwszych księży w archidiezji lwowskiej po upadku Związku Radzieckiego. Tym samym, kładł duszpasterskie podwaliny dla odrodzenia wiary i wspólnot parafialnych na Ukrainie.

Pełnił posługę duszpasterską w takich miejscach: 

1993-1999 Administrator w Nadwórnej (woj. stanisławowskie)

1999-2008 Proboszcz w Chodorowie (woj. lwowskie)

2008-2009 Proboszcz w Skałacie (woj. tarnopolskie)

01.08.-20.12.2009 Rezydent w Hałuszczyńcach (woj. tarnopolskie)

20.12.-31.08.2010 Administrator w Jaremczy (woj. stanisławowskie)

31.08.2010-19.09.2020 Proboszcz w Głębokiej (woj. czerniowieckie)

Ukraińska wersja historii w Jazłowcu

Każdy naród pisze swoją historię. Te same wydarzenia można opisać, pomijając lub wyolbrzymiając ważne szczegóły. Patrzę na to jako historyk z równym dystansem i uwagą.

Przy wjeździe do Jazłowca od strony Buczacza znajduje się pomnik lub nagrobek poświęcony gońcowi Ukraińskiej Armii Halickiej  (UHA, ukr. УГА). Jak głosi główny napis:

Pałuszczak Jurij

goniec UHA

zabity 10 VII 1919

w bohaterskiej walce 

o wolność Ukrainy

Obok niższy postument z napisem: Resztki zrujnowanego pomnika, który był zbudowany 1943 r. Wg wskazówek KAB [? - КАБ niezrozumiałe, raczej powinno być KDB, КДБ - Komitet Derżavnoji Bezpeky, Komitet Bezpieczeństwa Państwowego] był wysadzony przez polskich strzelców 1946 r.

Kościół dominikanów w Czortkowie (wnętrze)

  Jeden z najładniejszych kościołów w archidiecezji lwowskiej. 

 

Spacerem po Buczaczu

Kościół w Buczaczu odnowiony staraniem m. in. ks. Ludwika Rutyny. Na chórze ustawiono replikę  organów. Podziemne krypty z grobami fundatorów i krewnych zostały po II wojnie światowej sprofanowane i zamienione na kotłownię miejską i banię-saunę. Do dziś pozostały resztki płytek łazienkowych na ścianie krypty.

TU ZOBACZ krótkie filmy - świadectwa ks. Rutyny:

Notacje ks. Ludwik Rutyna. Powrót do Buczacza

Proboszcz znad rzeki Strypy

Cerkiew bazylianów w Buczaczu

Wykopki ziemniaków u sióstr w Jazłowcu

 Na dwóch działkach czekało nas zbieranie ziemniaków. Do tego trzeba kilku dni i zdrowego kręgosłupa... Większe pole miało 38 rządków po 180 m (0,5 ha). To dar człowieka, który razem z rodziną zawdzięczał siostrom w Jazłowcu opiekę w ostatnim czasie przed śmiercią.
Nie wiem jak wy, ale ja widziałem pierwszy raz zakonnice w polu. Inni widzieli wtedy pierwszy raz księdza w polu:)

Część klasztoru nieoddana przez władze ukraińskie (Jazłowiec)

Północna część klasztoru sióstr niepokalanek w Jazłowcu z celą, w której mieszkała bł. Marcelina Darowska znajduje się w zaniedbanym stanie. Dach pokryty eternitem, nieszczelne lub powybijane okna, odpadający tynk i cegły ze ścian, a mimo to na frontowej ścianie wisi tabliczka z informacją, że w budynku mieści się "sanatorium gruźlicze" (zamknięte). 

Kościół Księży Misjonarzy w Mikulińcach

W II poł. XVIII w. Ludwika z Mniszchów Potocka, wdowa po hetmanie wielkim koronnym Józefie Potockim, ufundowała nowy murowany kościół w Mikulińcach i klasztor Księży Misjonarzy. Jest to jeden z najładniejszych kościołów na Ziemi Tarnopolskiej. W czasie Związku Radzieckiego był w nim magazyn soli, która znacznie zniszczyła mury, ale remonty uratowały świątynię. Było to możliwe dzięki pomocy zza granicy. Ukraińskie państwo z reguły nie pomaga w utrzymaniu zabytków kojarzonych z Polską. Proszę w komentarzach wymienić wyjątki.

Bazgroły w liście króla (Stanisław A. Poniatowski)

Początek drukowanego zaproszenia na zjazd sejmu

Jazłowiec w swojej bogatej historii ma również związek z ostatnim królem Polski (1764–1795), Stanisławem Augustem Poniatowskim. Gdy miał 14 lat, jego ojciec - Stanisław Poniatowski - kupił zamek w Jazłowcu (1746), a rok później rozpoczął przebudowę "nowego" (dolnego) zamku na potrzeby pałacu. Jaśnie wielmożny panicz bywał tu często w młodzieńczych latach. Niezależnie, gdzie pobierał lekcje, wiemy, że był dobrze wykształcony, znał kilka języków. Niezależnie od kontrowersyjnej roli, jaką zapisał się w historii kraju, warto znać jego postać.

Po wyborze na króla, moim zdaniem, przynajmniej raz odwiedził jeszcze Jazłowiec. Było to podczas wyjazdu do Szarawki na Podolu w 1781 r., gdzie mieszkał szambelan królewski, stolnik latyczowski, Ignacy Dulski.

Poniżej zamieszczam autografy i zakończenie jednego z listów Stanisława Augusta do Dulskiego. Kto odczyta bez podpowiedzi?

Historia parafii Petlikowce Stare

Petlikowce Stare leżą 11 km na północ od Buczacza przy drodze do greckokatolickiego sanktuarium maryjnego w Zarwanicy (woj. tarnopolskie).

Kościoły drewniane

Nieznany bliżej dziedzic Albert 14 sierpnia 1421 r. wydał akt fundacyjny dla łacińskiej parafii pw. świętych Mikołaja, Katarzyny i Anny w Petlikowcach. Uposażył tamtejszego plebana w dwa łany gruntu w Petlikowcach, 1/4 łanu w wiosce Busowcze, karczmą koło kościoła, ogrodem, dziesięciną ziarna z majątku w Petlikowcach oraz 4 groszami kwartalnie „annonas” od chłopów. Wg dokumentu, kościół był już wcześniej. Wioskę wzmiankują również halickie księgi sądowe z 1437 r.

Początki sióstr niepokalanek i klasztoru w Jazłowcu (XIX w.)

Urzędową datą powstania Zgromadzenia Sióstr Niepokalanego Poczęcia NMP jest rok 1857, gdy za pozwoleniem władzy duchownej w Rzymie rozpoczęło się wspólne życie sióstr. Pierwszy zawiązek zgromadzenia powstał jednak już w roku 1854, kilka miesięcy przed ogłoszeniem dogmatu Niepokalanego Poczęcia, gdy do Rzymu przybyła bł. Marcelina Darowska. Tam na ręce o. Hieronima Kajsiewicza (współzałożyciela zakonu zmartwychwstańców) złożyła ślub prywatny posłuszeństwa i dozgonnej czystości, idąc w ślady Józefy Karskiej, współzałożycielki i pierwszej przełożonej zgromadzenia. Marcelina miała wtedy 27 lat, po śmierci męża i rocznego synka. W 1860 roku po śmierci Karskiej została przełożoną sióstr. Dwa lata później papież Pius IX, błogosławiąc jej dziełu, powiedział: „To Zgromadzenie jest dla Polski”. Przewidział powrót Polski na mapę Europy; nie mógł wiedzieć, w jakich granicach zgromadzenie będzie się rozwijać...

Pod skrzydłami jazłowieckiego klasztoru

 24 sierpnia, zgodnie z prośbą telefoniczną Ks. Arcybiskupa, przyjechałem z Zabłotowa do Jazłowca  na zastępstwo za ks. Andrzeja Hano, który wraca do zdrowia po wypadku. Miejsce wymarzone dla rekolekcji i wyciszenia, bogate w historię i zabytki.

 

OAMDG

Pax et Bonum!
Czas wyjazdu z Zabłotowa szybkimi krokami zbliża się do końca. Wkrótce będę skierowany do nowych posług, w nowych miejscach archidiecezji lwowskiej. Przyjdź, Duchu Święty!